قونیه در منطقه آناتولی مرکزی ترکیه واقع شده است و یکی از استان هایی است که بیشترین مساحت را در این کشور دارد. قونیه با ژرفای تاریخی و فرهنگی، زیبایی‌های طبیعی غنی و فضای عرفانی خود یکی از شهرهای باسابقه آناتولی است. این شهر که در طول تاریخ میزبان تمدن های بسیاری بوده است، آثار دوران امپراتوری عثمانی و دولت سلجوقی را تا به امروز در خود دارد.
تاریخ قونیه به عصر نوسنگی باز می گردد. این شهر در طول تاریخ میزبان تمدن های بسیاری بوده است. این ها شامل هیتی ها، فریگی ها، لیدی ها و پارس ها می شود. اما یکی از مهم ترین دوره های تاریخی قونیه دوره دولت سلجوقی است. قونیه که در قرن دوازدهم به عنوان پایتخت دولت سلجوقی انتخاب شد، در این دوره به مرکز تحولات فرهنگی و علمی تبدیل شد.
این واقعیت که مولانا سلالدین رومی، یکی از مهم ترین شخصیت های دوره سلجوقی، در اینجا زندگی می کرد، قونیه را به یک مرکز فرهنگی و مذهبی جهانی تبدیل کرده است. تعالیم و آثار مولانا این شهر را مرکز تصوف و تصوف قرار داد.
موزه مولانا و منطقه درویشان
موزه مولانا و منطقه درویشان مجموعه ای است که در قلب قونیه و یکی از مهم ترین مراکز معنوی شهر واقع شده است. این منطقه که فضای عرفانی قونیه را منعکس می‌کند، برای کسانی که می‌خواهند زندگی، آموزه‌ها و فرهنگ صوفیانه مولانا جلال‌الدین رومی را کشف کنند، مکانی منحصر به فرد است.
موزه مولانا میزبان آرامگاه شاعر و متفکر عارف مشهور مولانا سلاله‌الدین رومی است. مولانا که در قرن سیزدهم می زیست، یکی از مهم ترین چهره های تصوف و تصوف است. این آرامگاه پس از مرگ مولانا به یاد مولانا ساخته شد و مکانی است که بازدیدکنندگان در آن ادای احترام می کنند.
این شهر به دلیل اینکه نمونه ای زیبا از معماری سلجوقی است و همچنین مکانی مشهور به دلیل فضای معنوی خود است.
منطقه درویشان که درست در کنار موزه مولانا قرار دارد، مکانی در فضای باز است که مراسم سما در آن برگزار می شود. مراسم سما نوعی رقص عرفانی است که دراویش مولوی عشق خود را به خدا ابراز می کنند. در طی مراسم، دراویش جامه‌های سفید و ژاکت‌های پشمی سیاه می‌پوشند و به‌عنوان درویش چرخان می‌چرخند.
تپه علاءالدین و مسجد علاءالدین
تپه علاءالدین و مسجد علاءالدین واقع در آن یکی از مهمترین آثار دولت سلجوقی آناتولی است. این بنای تاریخی که در مرکز شهر قونیه برآمده است، هم از نظر معماری و هم از نظر فرهنگی اهمیت زیادی دارد.
- تپه علاءالدین
تپه علاءالدین برای قرن ها مرکز شهر بوده است. کاوش های باستان شناسی در این تپه نشان می دهد که این منطقه از زمان های قدیم مسکونی بوده است. این تپه در دوره سلجوقیان مرکز مذهبی و اداری شهر شد. بر روی این تپه علاوه بر مسجد علاءالدین، مقبره ها، مدارس و سایر بناهای تاریخی دیگری نیز وجود دارد.
- مسجد علاءالدین
مسجد علاءالدین را یکی از زیباترین نمونه های معماری سلجوقی آناتولی می دانند. ساخت آن در قرن دوازدهم آغاز شد و در قرن سیزدهم به پایان رسید. این مسجد دارای حیاط بزرگی است که مقبره سلاطین سلجوقی در آن قرار دارد. مقبره های داخل حیاط از زیباترین نمونه های سنگ تراشی دوره سلجوقی است.
دریاچه نمک و بهشت فلامینگو
دریاچه نمک و بهشت فلامینگو، به عنوان یکی از چشمگیرترین مناطق طبیعی ترکیه، یک نقطه بازدید فوق العاده برای دوستداران طبیعت و علاقه مندان به عکاسی است.
دریاچه نمک، واقع در مرزهای استان قونیه در منطقه آناتولی مرکزی، با منطقه عظیم پوشیده از نمک و جانوران پرندگان غنی خود جلب توجه می کند. فلامینگو پارادایس به خاطر مستعمرات فلامینگوهایی که در این دریاچه زندگی می کنند معروف است.
دریاچه نمک یک ایستگاه مهم است زیرا در مسیرهای مهاجرت فلامینگوهای صورتی قرار دارد. هر ساله هزاران فلامینگو در این دریاچه تولید مثل می کنند و در اینجا زنده می مانند. ساختارهای خزدار فلامینگوها به دلیل میگوها و جلبک هایی که می خورند، رنگ صورتی به خود می گیرند. به همین دلیل دریاچه نمک را «بهشت فلامینگو» نیز می نامند.
مردم از سراسر کشور برای دیدن این موجودات زیبا که کمک زیادی به طبیعت گردی قونیه می کنند به این شهر می آیند.
بهشت فلامینگو که در شمال شرقی دریاچه نمک قرار دارد، در مناطق باتلاقی این دریاچه قرار دارد. این منطقه محل پرورش و تغذیه فلامینگوها است. بهشت فلامینگو هر ساله هزاران فلامینگو را به خود جذب می کند. فلامینگوها در اینجا در کلنی های بزرگ به خصوص در بهار و تابستان دیده می شوند.
دریاچه نمک و بهشت فلامینگو عموماً مناطق عمومی هستند و بازدیدکنندگان می توانند بدون پرداخت هزینه ورودی از این زیبایی های طبیعی دیدن کنند.
مدرسه و کاشی کاری کاراتای
مدرسه کاراتای یکی از مهم ترین مدارس دوره سلجوقیان آناتولی است و امروزه به عنوان موزه ای است که زیباترین نمونه های هنر کاشی را در خود جای داده است. این مدرسه که توسط امیر جلال الدین کاراتای در سال ۱۲۵۱ ساخته شد، هم با معماری و هم با تزئینات خود نشان دهنده اوج هنر سلجوقی است.
این مدرسه مطابق با طرح مدرسه کلاسیک سلجوقیان ساخته شده است. ساختمانی تک ایوانی و یک طبقه با حیاط سربسته است. فضاهای داخلی مدرسه به ویژه ایوان و حجره ها با کاشی هایی که با نقوش هندسی و گلی تزئین شده اند پوشیده شده است. این کاشی‌ها از بدیع‌ترین و زیباترین نمونه‌های هنر کاشی‌کاری دوره سلجوقی هستند.
مدرسه کاراتای از سال ۱۹۵۵ به عنوان “موزه کاشی کاری” به روی بازدیدکنندگان باز شد. بیشتر کاشی‌های به نمایش گذاشته شده در موزه از کاوش‌های کاخ کوبادآباد در حاشیه دریاچه بی‌شهیر کشف شده است. این کاشی ها با صلیب ها، ستاره ها و اشکال هندسی تزیین شده اند و تکنیک های مختلف کاشی کاری دوره سلجوقی را نشان می دهند.
مرام باع لاری (تاکستان های مرام)
تاکستان مرام قونیه یک شگفتی طبیعی است که به عنوان یک منطقه آرام در میان زیبایی های طبیعی قونیه پنهان شده است. تاکستان های مرام، مقصدی ایده آل برای کسانی که می خواهند از هیاهوی مرکز شهر دور شوند و با طبیعت در ارتباط باشند، هم با غنای طبیعی و هم با غنای فرهنگی خود توجه ها را به خود جلب می کند.
مرام در طول تاریخ به خاطر آب و هوا و تاکستان هایش شهرت داشته است. این شهرت که از دوره سلجوقیان آغاز شد تا قرن ها ادامه یافت. تاکستان های مرام نه تنها یک منطقه تفریحی، بلکه بخش مهمی از میراث تاریخی و فرهنگی است. بناهای تاریخی مانند حمام مرام، پل مرام، مقبره طاووس بابا و مسجد هاسبی، تاریخ غنی این منطقه را به نمایش می گذارد.
