طی چند سال اخیر (به ویژه بعد از فراگیری ویروس کرونا) شهروندان بسیاری از کشورها همچون اسپانیا، ایتالیا و غیره که جزو مقاصد اصلی توریستی بودهاند، در مخالفت با ورود توریستهای بیش از حد، اعتراضات گسترهای به راه انداختند. در این لیست کشورهایی از آسیا نیز مشاهده میشود.
به گزارش کاماپرس، علاوه بر اعتراضات، برخی از کشورها اقدام به اعمال جریمه و اخذ مالیات توریستی و محدودسازی ورود روزانه توریستها به این مقاصد کردهاند تا از این طریق حداقل در کوتاهمدت جلوی آسیبهای ناشی از گردشگری بیش از حد را بگیرند.
هالستات در اتریش، بوتان، دیوار بزرگ چین، دوبرونیک کرواسی، جزایر گالاپاگوس اکوادور، پاریس، سانتورینی یونان، تسوگاشپیتسه آلمان، کوههای آلپ، هاوایی، تاج محل هند، بالی اندونزی و کردستان عراق از جمله شهرهایی هستند که ورود گردشگران را محدود کردند. تعداد گردشگران ورودی بینالمللی در سال ۱۹۵۰ تنها ۲۵ میلیون نفر بود؛ اما آمار میگوید این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۱.۵ میلیارد نفر رسیده و احتمالا تا ۲۰۳۰ به ۱.۸ میلیارد نفر برسد. اگرچه گردشگری بهعنوان یکی از منابع اصلی درآمدزایی در اقتصاد برخی از کشورها به شمار میرود، اما از سوی دیگر در حال حاضر به یک منبع آسیبزا و مخرب برای جوامع محلی و مقاصد توریستی تبدیل شده است.
شاید نامگذاری روز جهانی گردشگری از سوی «گردشگری سازمان ملل» برای سال ۲۰۲۴، با عنوان «گردشگری و صلح» چندان بی ارتباط با اعتراضات بسیاری از جوامع محلی علیه ورود توریستها نباشد؛ چرا که خطرات تغییرات اقلیمی و مخاطرات زیست محیطی، منجر به تقابل جوامع محلی و توریستها شده است.
برخی بر این اعتقاد هستند که گردشگری، در حال تبدیل شدن به یک پدیده ضدصلح است و دلیل آن افزایش تغییرات اقلیمی و گرمایش بیش از حد زمین است.
