کاخ توپکاپی در استانبول یک مجموعه ساختمانی تاریخی است که زمانی محل اقامت و مقر اصلی سلاطین عثمانی بوده است اما اکنون به عنوان یک مکان تاریخی و موزه عمل می کند.
میتوانید توری در کاخ داشته باشید و بخش عادلانهای از صدها اتاق، از جمله حرمسراهای امپراتوری عثمانی و حیاطهای مختلف را کاوش کنید. کل مجموعه بسیار وسیع است و با استفاده از ترکیبی از سبک های معماری عثمانی و باروک ساخته شده است.
هر کسی میتواند از بازدید از کاخ توپکاپی با تأثیر افسانهای که به قرنها پیش برمیگردد، لذت ببرد. کودکان و بزرگسالان به طور یکسان می توانند در اینجا سرگرمی پیدا کنند، هرچند که به ویژه برای مسافرانی که به تاریخ و معماری علاقه دارند جذاب خواهد بود.
برای دیدن همه چیزهایی که این مقصد ارائه می دهد، حدود ۳ یا ۴ ساعت طول می کشد، اما اگر به دنبال کاوش در هر اینچ از این مجموعه وسیعی هستید که برای بازدیدکنندگان باز است، می تواند حتی بیشتر طول بکشد.
ویژگی های برجسته کاخ توپکاپی در استانبول چیست؟
وقتی از کاخ توپکاپی دیدن می کنید، نمی خواهید بخش موزه را از دست بدهید، جایی که طیف گسترده ای از مصنوعات تاریخی به نمایش گذاشته شده است. اکنون این خزانه خانه اقلامی مانند الماس قاشقساز و خنجر توپکاپی است.
الماس اولی چهارمین الماس بزرگ در نوع خود در کل جهان است و دارای ۸۶ قیراط شکوه است. از سوی دیگر، خنجر یک سلاح منحنی و منحنی زمردی است که سلاحهای نجیب اواسط قرن هجدهم را به نمایش میگذارد.
در حالی که در حیاط های کاخ توپکاپی چیزهای زیادی برای دیدن خواهید یافت، باغ های بیرونی نیز بسیار زیبا هستند و دارای فضای سبز پر جنب و جوش و آلاچیق های متوسط هستند.
درختان عجیب و در عین حال جذاب هستند، زیرا بسیاری از آنها قربانی یک عفونت قارچی شده اند که تنه آنها را خالی کرده است. در برخی موارد، ۲ نوع درخت مختلف را خواهید دید که رشد کرده و با هم ترکیب شده اند.
تاریخچه مختصری از کاخ توپکاپی در استانبول
کاخ توپکاپی نقش مهمی در تاریخ ایفا کرد، زیرا ساخت آن به دستور محمد دوم در سال ۱۴۵۹ انجام شد، زمانی که شهر هنوز بیشتر به عنوان قسطنطنیه شناخته می شد.
هسته داخلی اصلی کاخ احتمالاً در اواخر دهه ۱۴۶۰ تکمیل شد و بخشهای بیشتری در دهههای بعد توسط سلاطین بعدی اضافه شد. سلیمان اول به طور قابل توجهی کاخ را از اوایل تا اواسط قرن شانزدهم گسترش داد.
در پایان قرن شانزدهم، کاخ توپکاپی به شکل امروزی تبدیل شد. به جای اینکه یک کاخ مرکزی باشد، یک مجموعه عظیم با چندین حیاط و ساختمانهای پایینتر مجزا است که تعداد کمی در خارج از ساختار مرکزی بالاتر از ۲ طبقه است.
به خاطر داشته باشید که زمانی یک حیاط پنجم به عنوان بخشی از مجموعه وجود داشت، اما زمانی که راه آهن خط ساحلی در قرن نوزدهم در این منطقه راه اندازی شد، تا حد زیادی از بین رفت.
