گورستان رکولتا در بوینس آیرس، آرژانتین واقع شده است. این گورستان، ساختاری جذاب دارد. گورستان رکولتا با نقوش و تزئینات منحصر به فرد خود بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می کند.
اطلاعاتی در مورد گورستان رکولتا
گورستان رکولتا در ۱۷ نوامبر ۱۸۲۲ ساخته شد. این گورستان توسط مهندس فرانسوی پروسپرو کاتلین طراحی شده است. بیشتر مقبره ها از مواد وارد شده از پاریس و میلان بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ ساخته شده اند. قبرستان؛ از زمان تأسیس، این مرکز فرهنگی مهم برای مشاهیر، سیاستمداران و شخصیت های ادبی باقی مانده است.
در قبرستان؛ بیش از ۶۴۰۰ مجسمه، تابوت، تابوت و دخمه وجود دارد. مرمرهای حکاکی شده ظریف، فرشتگان سنگی، گنبدهای بزرگ و پیکره های تنها در گورستان قرار دارند. گورستان رکولتا شبیه یک هزارتو است. در گورستان رکولتا; این یادبود مشهورترین افراد آرژانتین، به ویژه Eva Evita Peron است.
بیش از ۹۰ قبر در گورستان رکولتا به عنوان آثار تاریخی ملی ثبت شده است. پربازدیدترین قبرهای گورستان رکولتا مربوط به Eva “Evita” Peron و روسای جمهور سابق آرژانتین Sarmiento و Raul Alfonsin است.
طراحی گورستان رکولتا
در طراحی گورستان رکولتا; از سبک های معماری غنی مانند آرت دکو، آرت نوو، باروک و نئوگوتیک استفاده شده است. این گورستان حاوی نمادهای ماسونی و نقوش مذهبی قوی است. گورستان رکولتا با پیاده‌روهای سایه‌دار و مقبره‌های مرمرین سر به فلک کشیده، مکانی بسیار زیباست.
بالای قبر دومینگو فاوستینو سارمینتو یک ابلیسک مینیاتوری با یک کرکس بزرگ قرار دارد. سارمینتو هفتمین رئیس جمهور این کشور است. او این مقبره را خودش قبل از مرگش در سال ۱۸۸۸ در سن ۷۷ سالگی طراحی کرد.
داستان های جالب از قبرها در گورستان رکولتا
مقبره زیبای هنر نو روفینا کامباسرس، مقبره ای نمادین از اوایل دهه ۱۹۰۰ است. روفینا که تصور می شد در ۱۹ سالگی در کما به سر می برد، به اشتباه زنده به گور شد. مادرش با اطلاع از این وضعیت، قبر روفینا را از سنگ مرمر کاررا ساخته بود. این قبر همه نشانه های غم و اندوه وحشتناک خانواده روفینا را دارد. با توجه به آنچه گفته شد؛ چند روز پس از تشییع جنازه، کارگران صدای فریاد از قبر شنیدند و تابوت را برداشتند. خراش هایی روی صورت روفینا و داخل تابوت مشاهده شد.
دیوید آلنو ۳۰ سال به عنوان حفار قبرستان کار کرد. آلنو با دقت پول خود را برای زمین و مجسمه خود پس انداز کرد. گفته می شود به محض اینکه معماری که او مأمور ساخت مجسمه بود، کار را تمام کرد، به خانه آلنو رفت و خود را کشت. او در سال ۱۹۶۰ خودکشی کرد. گفته می‌شود که صدای جیر جیر کلیدهای آلنو همچنان شنیده می‌شود که هنگام سحر در مسیرهای باریک قبرستان قدم می‌زند.
لیلیانا کروچیاتی در ماه عسل خود در اتریش در سال ۱۹۷۰ درگذشت. در مقبره لیلیانا کروچیاتی؛ خانواده او اتاق خواب او را در داخل مقبره بازسازی کردند. مجسمه برنزی لیلیانا در لباس عروس و سگ محبوبش در ورودی مقبره قرار داده شده است.
قبر Eva “Evita” Peron با نام دخترانه Duarte در این گورستان قرار دارد. اگرچه او در سال ۱۹۵۲ درگذشت، جسد او به مدت ۲۰ سال در قبرستان خانواده Duarte به خاک سپرده نشد. برای حفظ بقایای اویتا، آن را حدود ۵ متر زیر زمین و داخل یک طاق بسیار مستحکم قرار دادند.
