“قطر سزاوار بهترین هاست” پیش درآمدی بر جام جهانی ۲۰۲۲

جام جهانی، پربیننده‌ترین رویداد ورزشی است، با آنکه فدراسیون جهانی فوتبال- فیفا- در سال 1904 تاسیس شد اما نخستین جام جهانی 26 سال بعد برگزار شد. فیفا در 28 مه سال 1928 در نشست سالانه خود در آمستردام خبر از برگزاری تورنمنتی داد که تیم فوتبال تمام اعضای این فدراسیون می‌توانستند در آن شرکت کنند.

میزبان این دوره از جام جهانی ۲۰۲۲ در کشور قطر خواهد بود. این دوره از جام جهانی که از ۲۱ نوامبر (۳۰ آبان) تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ م. (۲۷ آذر ۱۴۰۱ ه‍جری شمسی) در کشور قطر برگزار خواهد شد، نخستین باری خواهد بود که کشوری عربی و مسلمان میزبانی این مسابقات را برعهده خواهد داشت.همچنین پس از جام جهانی 2002 این دومین باری است که جام جهانی در آسیا برگزار می‌شود. علاوه بر این، این تورنمنت آخرین دوره از مسابقات خواهد بود که ۳۲ تیم در آن شرکت می‌کنند و برای جام جهانی 2026 و پس از آن، حضور ۴۸ تیم برنامه‌ریزی شده‌است.

قطر کوچک‌ترین کشوری است که تاکنون میزبان جام جهانی بوده؛ تورنمنتی که به دلیل گرمای این کشور در تابستان، این جام برای نخستین بار در ماه‌های نوامبر و دسامبر برگزار خواهد شد و اولین دوره از این رقابت‌ها است که در ماه مه، ژوئن یا ژوییه برگزار نمی‌شود.

بر اساس متن روی دیوارها قطر شایسته بهترین هاست. اما اصلا قطر چیست؟ قطر کیست؟ و چرا می گویند قطر لایق بهترین هاست؟ در حالی که فقط 300 هزار قطری اصیل در آنجا وجود دارد؟ از طرفی تنها قسمت کمی از این جمعیت رقابت‌های جام عرب که پیش زمینه ای برای جام جهانی است را از نزدیک تماشا خواهند کرد.

ورزشگاه ها در برخی از مسابقات تقریباً خالی هستند؛ عراق – بحرین، فلسطین – عربستان سعودی. قطری ها عاشق فوتبال هستند اما لزوماً مجبور نیستند که به استادیوم بروند. بسیاری از آنها دراز کشیدن جلوی تلویزیون را ترجیح می دهند. اگر هم آنها بخواهند به استادیوم بروند ترجیح می‌دهند که بازی‌های تیم ملی قطر را از نزدیک تماشا کنند.

از طرفی دو میلیون نفر از جمعیت کشور قطر را مهاجران تشکیل می‌دهند. افرادی که عموماً به خاطر مشاغل کارگری و انجام زیرساخت‌های مربوط به برگزاری جام جهانی 2022 به این کشور آمده اند و بعضا گفته می شود که در وضعیت اسفباری قرار دارند.

آنها از کشورهایی می آیند که عاشق فوتبال هستند، مانند نپال، بنگلادش و هند، اما فرهنگ فوتبالی بالایی ندارند.

در واقع می‌توان گفت که یک جام جهانی تکمیل در کشوری برگزار خواهد شد که خیلی فوتبال را دوست ندارد. همچنین می‌توان گفت که این جام جهانی در دوحه و برخی مناطق اطراف آن برگزار می‌شود که کاملاً مجلل و زیبا هستند. همچنین امنیت خاصی در منطقه برگزاری جام‌جهانی وجود دارد که این نیز از نکات حائز اهمیت است.

اما در کشوری که میلیاردها دلار برای میزبانی مهمترین رویداد ورزش اول دنیا هزینه کرده، هیچ شور و اشتیاق خاصی دیده نمی شود. در واقع می‌توان گفت که پول مانند لکه نفتی بر روی ورزش سرازیر شده و آن را تحت تاثیر قرار داده است. بدین معنا که همچنان پول نقش اول و اساسی را در تجارت و ورزش ایفا می‌کند.

هشت استادیوم در کشور قطر ساخته شده که تقریبا همه آنها جدید هستند. شش مورد از آنها در جام عرب مورد استفاده قرار می گیرد. استادیوم های بزرگ که در ساخت آنها کاملاً آینده نگری مشاهده می شود.

هشت ورزشگاه محل برگزاری مسابقات در فضایی محدود پخش شده‌اند: دورترین‌شان با بقیه حدود ۷۰ کیلومتر فاصله دارد و در کمتر از یک ساعت رانندگی می‌توان فاصله بین آن‌ها را طی کرد. هفت ورزشگاه از هشت ورزشگاه نوسازند و یکی بازسازی اساسی شده است. انرژی تمامی این ورزشگاه‌ها را باتری‌های خورشیدی تامین می‌کنند و بعضی از آن‌ها مجهز به سامانه سرمایشی برای فضای باز هستند

نگاهی به ورزشگاه های برگزاری مسابقات

ورزشگاه لوسیل (۲۰۲۲)

گنجایش: ۸۰ هزار نفر
تعداد بازی: ده مسابقه از جمله دیدار نهایی
مکان: لوسیل، در ۱۰ کیلومتری شمال دوحه

این ورزشگاه نمادین قطر است که در سال جاری میلادی و دیرتر از موعد آماده شد. ورزشگاه لوسیل قرار است به قلب شهری ۳۳ میلیارد پوندی ( ۴۳ میلیارد دلار) به همین نام تبدیل شود که محل اسکان حدود ۲۰۰ هزار نفر خواهد بود.

برگزارکنندگان می‌گویند: “طراحی این ورزشگاه ادای احترامی به فانوس‌های قدیمی، کاسه‌های صنایع دستی و ظروفی است که در خاورمیانه استفاده می‌شوند”

سقف ورزشگاه و دو طرف آن که به شکل قوس‌دار طراحی شده، موجب می‌شود که طنین صدای تماشاگران در همه جای ورزشگاه به‌خوبی شنیده شود. مراحل ساخت این ورزشگاه در سال ۲۰۱۵ شروع شد.

ورزشگاه البیت (۲۰۲۱)

گنجایش: ۶۰ هزار نفر
تعداد بازی: هشت مسابقه از جمله دیدار افتتاحیه
مکان: الخور، ۳۵ کیلومتری شمال دوحه

این ورزشگاه با سازه‌ای شبیه خیمه پوشیده شده است و نام آن هم از چادرهای سنتی قطر گرفته شده است. این ورزشگاه همچنین مجهز به سامانه خنک‌کننده است. بخش فوقانی ورزشگاه پس از جام جهانی برداشته خواهد شد و ظرفیت ورزشگاه به ۳۲ هزار نفر کاهش می‌یابد. صندلی‌های اضافی را به کشورهای در حال توسعه می‌فرستند. یک هتل پنج ستاره و یک مرکز خرید در ورزشگاه افتتاح خواهد شد. این دورترین ورزشگاه به دوحه است هرچند که فقط با ۴۰ دقیقه رانندگی می‌شود به آن رسید.

سرپناه تماشاگران با سازه‌ای که به شکل خیمه فراهم شده است و سقف متحرک آن، مکملی برای فن‌آوری سرمایشی این ورزشگاه است.

ورزشگاه ۹۷۴ (۲۰۲۱)

گنجایش: ۴۰ هزار نفر
تعداد بازی: هشت مسابقه تا مرحله یک‌هشتم نهایی
مکان: دوحه

حتی با معیارهای قطر ۲۰۲۲ هم این ورزشگاهی چشمگیر است. استادیوم از ۹۷۴ کانتینر (که نامش هم از این عدد گرفته شده) همراه با داربست‌های فولادی ساخته شده است. این ورزشگاه قبلا راس ابوعبود نام داشت.

این ورزشگاه پس از جام جهانی کاملا برچیده خواهد شد و از قطعات آن در پروژه‌های دیگر استفاده می‌شود. ورزشگاه پس از جام جهانی به مجموعه‌ای ساختمانی در کنار دریا تبدیل خواهد شد. این ورزشگاه پس از جام جهانی به مجموعه‌ای ساختمانی در کنار دریا تبدیل خواهد شد

ورزشگاه بین‌المللی خلیفه (۱۹۷۶)

گنجایش: ۴۵۴۱۶ نفر
تعداد بازی: هشت مسابقه از جمله دیدار رده‌بندی
مکان: دوحه

تنها ورزشگاهی که مدت‌ها قبل از جام جهانی وجود داشته، ورزشگاه بین‌المللی خلیفه است که سال ۱۹۷۶ ساخته و در سال ۲۰۱۷ بازسازی شده است.این ورزشگاه در سال ۲۰۱۹ میزبان مسابقات جهانی دو و میدانی و همچنین جام جهانی باشگاه‌ها بود که لیورپول در آن قهرمان شد.خلیفه تنها ورزشگاهی است که بعد از جام جهانی دست نخورده باقی خواهد ماند. ورزشگاه بین‌المللی خلیفه تنها ورزشگاه از هشت استادیوم جام جهانی قطر است که قبل از واگذاری میزبانی به این کشور وجود داشته است. ورزشگاه خلیفه تنها ورزشگاه از هشت استادیوم جام جهانی قطر است که قبل از واگذاری میزبانی به این کشور وجود داشته است.